Ernesto Dominguez, historicus en politicoloog aan de Universiteit van Havana, stuurde ons volgende tekst, ter opwarming voor het webinar "Maakt Biden een eind aan de blokkade?"
De verhouding tussen Cuba en de VS heeft een lange geschiedenis met heel veel dimensies en is dus heel complex. Er zijn de politieke relaties en tegenstrijdigheden en de wisselende economische relaties. Daaraan toegevoegd heb je de sociale, familiale en culturele banden. Eeuwenlang is er migratie geweest die gemeenschappen over de grenzen heen heeft gevormd; de relaties tussen hen zijn diep door het beleid van de regeringen getekend. De remesas (geldoverschrijvingen naar Cuba) zijn een onlosmakelijk deel van deze realiteit; ze zijn tegelijk een belangrijke bijdrage aan de Cubaanse economie, zeker in crisistijden. Daarnaast vormen de handelsmogelijkheden met Cuba of gericht op Cuba een betekenisvolle sector van de lokale economie in Miami, waar het grootste deel van de Cubanen buiten het eiland wonen.
Als gevolg van het tweerichtingsverkeer tussen Cuba en de VS, heeft de cultuur van de VS sterk de dagelijkse gewoontes en voorkeuren van de Cubanen in Cuba beïnvloed, zoals in omgekeerde richting Cubaanse gewoontes in de VS zijn doorgedrongen, zeker in bepaalde regio’s van het land.
Voor de Cubaanse autoriteiten zijn de relaties met de VS een centraal, maar uiterst complex thema met veel weerhaken en repercussies. De blokkade en de marinebasis Guantánamo staan gelijk welk normalisatieproces van de relaties in de weg, net zoals andere maatregelen van het beleid in Washington tegen Cuba.
In deze context wekt de Biden-administratie verwachtingen op een ommekeer op, maar ook onzekerheid en twijfels. Dat alles in een context die één presidentschap overstijgt en wortels heeft in de eigenheid van de nationale projecten van beide landen.