Ik ben Mariela Castro Espín, directrice van het Nationaal Centrum voor Seksuele Opvoeding, en parlementslid in de algemene vergadering en lid van het Nationaal Comité van de Federatie van Cubaanse vrouwen – FMC, professor-onderzoekster, lid van de Academie van Wetenschappen,maar bovenal ben ik een Cubaanse burger.
Van deze gelegenheid wil ik gebruik maken om samen met jullie de enorme schade aan te klagen die de onrechtvaardige economische, sociale en commerciële blokkade van de VS veroorzaakt voor het Cubaanse volk. De enige bedoeling is de Cubaanse bevolking op te zetten tegen het socialistisch systeem, tegen onze regering. Maar dat gaat niet lukken, zeker niet. Ons volk heeft dit systeem, deze samenleving opgebouwd, ons volk heeft dit beleid en deze wetten opgebouwd. We gaan niet toestaan dat een buitenlandse mogendheid, een regering van een ander land, zelfs niet een klein groepje huurlingen betaald door de regering van de VS de toekomst van ons land gaat wijzigen. Ons volk bepaalt en verdedigt onze toekomst, altijd met een kritische blik vooruit op wat het wil bereiken.
De belangrijkste rem voor de ontwikkeling van ons land is al 6 decennia lang de economische, financiële en commerciële blokkade. Ze veroorzaakt grote moeilijkheden om geneesmiddelen aan te kopen die we nodig hebben, zoals voor wie lijdt aan chronische ziektes als astma. Ikzelf heb astma. In het algemeen vinden we niet de geneesmiddelen die we in het dagelijkse leven nodig hebben. Bij een astma-aanval moeten we naar het hospitaal gaan, zodat de dokters ons kunnen verzorgen met de middelen die op dat ogenblik voorhanden zijn. Zo gebeurt het ook met de diabetespatiënten, met de mensen die met HIV of met een hoge bloeddruk leven, of met andere chronische ziektes. Voor al die ziektes met dergelijke moeilijkheden zoekt ons land intern oplossingen door zelf geneesmiddelen te ontwikkelen of in de natuurlijke of traditionele geneeswijze om zo de nodige zorgen te kunnen toedienen.
De blokkade bemoeilijkt ook academische uitwisselingen, bemoeilijkt de verplaatsing naar andere provincies voor ons werk of voor persoonlijke redenen, zoals familiebezoek. Ze verhindert de aankoop van basismateriaal voor heel wat goederen zoals in het geval van ons instituut voor boeken, tijdschriften, of het drukken van boeken. Wat betreft de deelname aan wetenschapscongressen, belet de blokkade de betalingen via bankoverschrijvingen om deel te nemen aan cursussen, congressen, en dit zowel voor Cubaanse professionals als voor personen die bij ons een cursus of uitwisseling willen bijwonen. Altijd zijn er moeilijkheden om inschrijvingsgeld te betalen.
De blokkade bemoeilijkt de toegang tot technologie en zelfs de aankoop van bureaubenodigdheden. Constant hebben we problemen met het bekomen van visa om te kunnen deelnemen aan academische uitwisselingen, voornamelijk in de VS. De regering Trump belet mij zelfs om de VS binnen te gaan, Naar ‘t schijnt ben ik heel gevaarlijk.
Daarom, voor de solidariteit die de wereld toont en voor de samenwerking van andere landen met Cuba danken wij jullie heel oprecht en met gans ons hart. Zij betekenen een steun, niet omdat ze de noden van het land oplossen, maar omdat ze ertoe bijdragen dat we enkele projecten van ons tedoen-lijstje kunnen verwezenlijken.
Kortom, van deze gelegenheid maak ik gebruik om de blokkade aanklagen, maar vooral om jullie te bedanken.