Études caribéennes (07 07 21) publiceert een interview van Salim Lamrani met Ignacio Ramonet, hoofdredacteur van de Spaanse editie van Le Monde Diplomatique.
Salim Lamrani: Hoe verklaart u de hardnekkigheid van het conflict tussen Cuba en de Verenigde staten, dertig jaar na de val van de Sovjet Unie? Wat zijn volgens u de echte redenen achter de vijandige politiek van het Witte Huis tegen Cuba?
Ignacio Ramonet: Hoe is het mogelijk dat de Verenigde Staten na 60 jaar, onder toch zeer verschillende presidenten, een zo sterke vijandigheid tegen Cuba aanhouden? De Cubaanse Revolutie vond plaats in 1959 en de Sovjet Unie verdween in 1991. In die tussenperiode sloot de VS vrede met Vietnam, na meer dan 15 jaar oorlog die tienduizenden doden kostte. De VS sloot ook vrede met de Volksrepubliek China, dat ze lange tijd niet erkende. Die vijandigheid blijkt nu niet af te nemen, al dacht men dat Joe Biden vrij vlug de receDat is een zeer pertinente vraag die veel mensen zich stellen.nte sancties die Trump oplegde, zou opheffen.
Eén van de antwoorden -er zijn er meerdere- is dat Cuba voor de Verenigde Staten in de loop van die zestig jaar een kwestie van binnenlandse politiek is geworden. In Florida woont een gemeenschap van meer dan één miljoen Cubanen. Zij hebben zich gevestigd in deze staat die electoraal heel belangrijk is, zoals bij de laatste verkiezingen is gebleken. Florida telt 30 kiesmannen en is zo één van de belangrijkste staten. De Cubaanse gemeenschap is er heel sterk. De eerste jaren na de overwinning van de Revolutie vestigden alle belangrijke Cubaanse zakenlui, iedereen met grote fortuinen, alle grootgrondeigenaars zich in Florida. Miami was een kleine badplaats, net als Saint-Tropez, zelfs kleiner dan Nice. Vandaag is het een haven voor de grootste cruiseschepen en één van de belangrijkste handelshavens van de wereld. Miami is een dicht bevolkte stad, economisch gezien heel dynamisch, sterk gecontroleerd door de Cubanen. De burgemeester en de belangrijkste gezagsdragers hebben een Cubaanse achtergrond. Florida vaardigt Florida ook parlementsleden af naar de Senaat en de Kamer van volksvertegenwoordigers. Bijgevolg is Cuba een nationale aangelegenheid. Ongeacht de vele jaren die voorbij zijn gegaan, doet deze gemeenschap al het mogelijke om hun aanspraken niet te doen vergeten. Zij houden de wonde in de relaties tussen de VS en Cuba open.
De enige president die meer dan elke andere vooruitgang boekte en de weg van verandering insloeg was Obama, met Hillary Clinton als staatssecretaris. Het vertrekpunt was eenvoudig: een beleid dat zestig jaar niet gewerkt heeft, zal ook in de toekomst niet werken. Obama heeft verschillende malen gezegd dat hij hetzelfde doel nastreefde, namelijk het einde van de Cubaanse Revolutie. Maar met andere middelen, de tactiek van de ‘omhelzing van de beer’. Met andere woorden, door toeristen te sturen en zaken met Cuba te doen, zoals destijds ook met Vietnam gebeurde, zal het systeem uiteindelijk vanzelf veranderen.
Volledig interview te lezen in Études caribéennes van 07 07 21: : https://journals.openedition.org/etudescaribeennes/21509