Met overweldigende meerderheid van 187 stemmen voor, 2 onthoudingen (Colombia en Oekraïne) en 3 tegenstemmen (VS, Israël, Brazilië) veroordeelde de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties gisteren 7 november '19 de VS-blokkade tegen Cuba.
De Cubaanse minister voor buitenlandse aangelegenheden, Bruno Rodríguez herinnerde de algemene vergadering eraan dat de VS de laatste maanden de agressie tegen zijn land nog heeft opgevoerd. De VS verhindert de toevoer van petroleum, sluit een aantal consulaire diensten en valt de Cubaanse sociale samenwerkingsprogramma’s in het buitenland aan. De verstrenging van de blokkade richt onnoemlijke menselijke schade aan en treft elke Cubaanse familie.
Minister Bruno Rodríguez beschuldigde eerder de Verenigde Staten ervan druk uit te oefenen naar aanleiding van de stemming van de Cubaanse resolutie die de VS oproept de blokkade te beëindigen. De VS-chantage richt zich voornamelijk naar de landen van Zuid-Amerika. In oktober nodigde Washington de ambassadeurs van 4 landen uit om hen te overtuigen tegen de resolutie te stemmen. Daarnaast benaderden de VS-ambassadeurs in 6 landen de regeringsleiders met hetzelfde doel. De minister ziet in deze diplomatieke contacten een aanwijzing dat de VS hier haar fameuze ‘voor wat hoort wat-diplomatie’ toepast.
Vorig jaar probeerde de administratie Trump een andere tactiek uit om de Cubaanse resolutie tegen te houden en diende ze amendementen mbt de mensenrechten op Cuba, om zo de aandacht van de te verschuiven weg van blokkade. De poging mislukte. Ook de recente diplomatieke manoeuvers van de VS hebben blijkbaar niet veel indruk gemaakt. Dat het Brazilië van Bolsonaro mee in het zog van de VS en Israël loopt, is niet verwonderlijk, evenmin als de onthoudingen van Colombia en Oekraïne.
Bij monde van de Finse ambassadeur veroordeelde de Europese Unie in scherpe bewoordingen de VS-blokkade. “Het economisch, commercieel en financieel embargo van de VS tegen Cuba heeft schadelijke gevolgen voor de economische situatie van het land en heeft een negatief effect op de levensstandaard van het Cubaanse volk… Daarnaast schaden de unilaterale sancties en andere unilaterale administratieve en juridische maatregelen van de Verenigde Staten de economische belangen van de EU. Wij hebben ons voortdurend en scherp tegen zulke maatregelen verzet. Hun extraterritoriale toepassing en hun impact op de Europese Unie betekenen een schending van de algemeen aanvaarde regels van internationale handel. We kunnen niet aanvaarden dat deze eenzijdig opgelegde maatregelen onze economische en commerciële relaties met Cuba verhinderen”.