De boycot kost Cuba enorm veel: 4.305 miljoen dollar op jaarbasis volgens de schattingen van het Cubaanse ministerie van economie. Dat is haast het dubbele van wat het land nodig heeft aan jaarlijkse buitenlandse investeringen om een gezond economisch beleid te kunnen voeren. Maw, de blokkade is een ware aanslag op de sociale en economische ontwikkeling van de Cubaanse bevolking.
Cuba herstelt zich stap voor stap van de zware schade na de doortocht van Irma. Maar de grootste orkaan die het land teistert, is de al 55 jaar durende blokkade van de Verengde Staten. Volgens officiële cijfers worden de totale kosten van de blokkade voor Cuba geschat op meer dan 975 miljard dollar, met onvermijdelijke gevolgen zoals een tekort aan geneesmiddelen, voedsel en grondstoffen voor de bedrijven.
Dat de VS-blokkade tegen Cuba op de eerste plaats de Cubanen zelf treft, is evident. Maar ook buiten Cuba laat de gevolgen zich voelen. Vorig jaar, in 2016, kregen verschillende Belgen rechtstreeks met de blokkade te maken:
Dat de VS-blokkade tegen Cuba niet voorbij is, heeft president Trump met zijn toespraak op 16 juni ’17 duidelijk laten verstaan. Omringd door fervente anti-Castristen van het eerste uur, verkondigde Trump de toenadering van Obama volledig terug te schroeven.
1 januari 1959: de Cubaanse revolutionairen behalen de overwinning op de dictatuur van Batista en trekken Havana binnen. Vrij vlug neemt de revolutionaire regering maatregelen om de rijkdommen van het land naar gans het volk te heroriënteren. Dit beleid gaat in tegen de belangen van de grote multinationals uit de Verenigde Staten die jarenlang het eiland beschouwden als hun wingewest en hun politiek oplegden.